Krzysztof Kamil Baczyński - bohater szczepu w Halinowie
Dziś tj. 22 stycznia obchodzimy kolejną rocznicę urodzin Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Z tej okazji warto przypomnieć jego życiorys. Tym bardziej, że był patronem szczepu harcerskiego w Halinowie.
Krzysztof Kamil Baczyński urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie jako syn krytyka literackiego Stefana Baczyńskiego oraz nauczycielki Stefanii z Zieleńczyków. Matka pochodziła z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Świadomość żydowskiego pochodzenia znalazła później odbicie w twórczości Baczyńskiego.
Od 1931 uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego, a następnie w tej samej szkole w 1937 rozpoczął naukę w nowo utworzonym dwuletnim liceum ogólnokształcącym, w klasie o profilu humanistycznym. Nie był wybitnym uczniem. Na świadectwie przeważały trójki. Wyróżniał się natomiast wiedzą na temat współczesnej mu literatury. Znał też ponadprzeciętnie literaturę francuską. Wykazywał także zdolności plastyczne (myślał o zawodzie grafika).
„Szare Szeregi” i Powstanie Warszawskie
Był harcerzem 23 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Pomarańczarnia”. Tej samej do której należeli „Zośka”, „Alek”, „Rudy”. Po wybuchu II Wojny Światowej wstąpił do „Szarych Szeregów”. Rwał się do akcji zbrojnych mimo, że dowódcy nie chcieli ryzykować życia znanego i cenionego poety. Po utworzeniu Batalionu „Zośka” – sekcyjny w plutonie „Alek” kompanii „Rudy”. Brał udział w kilku akcjach sabotażowych min. 27 kwietnia 1944 w akcji wykolejenia pociągu na trasie Tłuszcz – Urle. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”. Rozkazem dowódcy 2. kompanii batalionu „Zośka” pchor. Andrzeja Romockiego „Morro”, z 1 lipca 1944 zwolniony z funkcji z powodu małej przydatności w warunkach polowych z jednoczesną prośbą o objęcie nieoficjalnego stanowiska szefa prasowego kompanii. Kilka dni później przeszedł do harcerskiego batalionu „Parasol” na stanowisko zastępcy dowódcy III plutonu 3. kompanii. W „Parasolu” przyjął pseudonim „Krzyś”.
Śmierć
Wybuch Powstania Warszawskiego zaskoczył go w okolicach Placu Teatralnego – został tam wysłany po odbiór butów dla oddziału. Nie mogąc przedostać się do macierzystej jednostki, przyłączył się do oddziału złożonego z ochotników dowodzonego przez ppor. „Leszka” (Lesław Kossowski).
Krzysztof Kamil Baczyński zginął od kuli niemieckiego snajpera 4 sierpnia 1944 r. przy pałacu Blanka. Niecały miesiąc później zginęła jego żona Basia. Oboje pochowani są na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Patron
