Stanisław Sieradzki "Świst" - bohater "siedemnastki"
Dziś mija kolejna rocznica śmierci Druha Stanisława Sieradzkiego „Śwista”. Postać, która była i jest bardzo ważna dla naszego Hufca. Pewnie nie jeden raz historie z nim związane zagoszczą na naszym historycznym blogu. Dziś chcemy przypomnieć jego życiorys.
Urodził się w 1921 r. w Iłowie koło Działdowa. Od 1932 roku działał w harcerstwie. Jako ochotnik 32 pułku piechoty brał udział w kampanii wrześniowej. Pod koniec 1939 r. wysłany do Prus Wschodnich na przymusowe roboty do Olsztyna. Stamtąd uciekł w 1942 r. i przybył do Warszawy, gdzie dzięki Jerzemu Zakrzewskiemu dostał się do Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Działał w Małym Sabotażu, brał udział w akcji „N” oraz akcjach Par I i Par II (bazy leśne). 10 czerwca 1943 roku dowództwo Armii Krajowej wydało rozkaz o przeprowadzeniu akcji „Taśma” w Sieczychach. Podobno „Świst” miał tam jechać jako obsługa karabinu maszynowego. Jednak Andrzej Romocki „Morro”, dowódca akcji zadecydował, że nie pojedzie z powodu 2 z geografii. Czy tak było? Czy to może „Świst” celowo ubarwił tą historię, żeby harcerze słuchający go z wypiekami na twarzach pamiętali, że trzeba się dobrze uczyć? To już zostanie jego tajemnicą.
Powstanie Warszawskie
W powstaniu warszawskim przeszedł cały szlak bojowy „Zośki”, walczył na Woli, bronił Starówki, kanałami przeprowadził swych 63 kolegów do Śródmieścia. Potem znalazł się na górnym Czerniakowie. Tu został po raz trzeci ranny. Przeżył wydobyty spod gruzu. Z Czerniakowa przedostał się na drugą stronę Wisły pontonami 3 Dywizji im. Romualda Traugutta. Tam trafił do szpitala na Grochowie.
Czasy powojenne
Zaczął studia w Szkole Głównej Handlowej, ale niestety nie zdołał ich skończyć. W 1949 roku został aresztowany przez komunistyczne służby bezpieczeństwa. Oskarżano go o próbę obalenia siłą ustroju państwa. W 1950 r. wyrokiem Sądu Wojskowego w Warszawie, skazano go na karę 10 lat pozbawienia wolności. Trzy lata później sąd w Rzeszowie skazał Śwista na karę śmierci, którą zamienił później na karę 15 lat więzienia. Nikt osadzonego o tej zmianie nie poinformował. Przez wiele lat czekał na wykonanie wyroku. Przebywał w zakładach karnych we Wronkach, Potulicach, Rzeszowie oraz Płocku. Na wolność wyszedł w listopadzie 1956 r.
W Hufcu Sulejówek
Pierwszy raz do Sulejówka trafił w grudniu 1944 roku. Ranny, z ręką na temblaku odwiedził dom rodzinny swojego kolegi z oddziału Jurka Zastawnego ps. „Pręgus”, który zginął w Powstaniu. Od początku lat siedemdziesiątych związany z sulejóweckim hufcem. Oddajmy głos „Świstowi”: […] „A już bardzo wstąpiłem w to życie w roku 1970, kiedy przystąpiłem do pracy jako instruktor harcerski w tamtejszym hufcu ZHP imienia batalionu „Zośka”. W hufcu były szczepy i drużyny noszące imiona naszych poległych. Tam byłem instruktorem. Okres mojej pracy harcerskiej – najpiękniejszy. Prawie trzydzieści lat jeździłem samochodem do Sulejówka”.
W roku 1988 otrzymał tytuł honorowy „Zasłużony Dla Miasta Sulejówek”. Od listopada 2018 roku, 17 DHSiW „Nawigacja” nosi dumnie imię Stanisława Sieradzkiego ps. „Świst”
Pisarka Barbara Wachowicz pisała o nim : „I widzę jak prowadzi Rajd Arsenał, Rajd Sieczychy, rajd szlakiem bojów „Zośki”, a najmłodsi harcerze prężą się do meldunku przed jego wysoką postacią w mundurze i rogatywce i wlepiają oczy w Srebrny Krzyż Virtuti Militari.”
Druh „Świst” zmarł w Warszawie 16 lutego 2009 roku.